به عنم که ذره ای به من اهمیت نمیدی، خب؟ بهههه عنممممم

به عنم که عشق مو به پای تو دور ریختم، به عنم که دوستم نداشتی و نداری. به عنم که تمام اون مدت با همه مثه من رفتار می کردی. به عنم که تو! دل مو شکستی، زیر پات له کردی، آتیش زدی. به عنم که مثه یه عروسک باهام رفتار کردی و نهایتا ازم خسته شدی. به عنم که بهم حس جعبه ابزار یا وسیله یا هر عن دیگه ای رو داری.

یونو... هیچکدوم شون ذره ای برام اهمیت نداره. همه ش به عنم

دیگه نه برات گریه میکنم، نه حسرت میخورم. به عن می.تمام و کمال

به هر کس باید به اندازه لیاقتش بدن. فک کنم لیاقت تو دردناک ترین بخش وجود من که اشک، و نهایتا تنفره، بوده و هست.

دیدی؟ دیدی بالاخره برا اشکایی م که همونم به عنت بود، خودم جواب پیدا کردم؟ نه دیدی؟

خودم باورم نمیشه. چون توهم می زدم که نمیتونم بدون تو زندگی کنم. بات نَو...

یونو تو منو از دست دادی، منم تو رو از دست دادم. ولی یه فرقی این وسط بین مون هست

اینکه تو از من راحت نشدی، ولی من حقیقتا ازت راحت شدم :)

به عنم ها رو گفتم. ولی یه چیزی این وسط میمونه که به همه جام می گیرمش و رو چشمام جا داره.

اینکه ازت متنفرم :)))))))))


 

 

+این پست که کامنتش بسته ست، ساعت شم به پست قبل نزدیک بود، احتمال میدم خیلیاتون ندیده باشینش.

پس ببینینش، خودم خیلی دوسش دارم :)