هیچکس پاسخگوی فشارای روحی، روانی، جسمی، شخصی، خانوادگی و ... ای که ما تو سال کنکورمون کشیدیم، نیست. خیلیا تلاشایی که تو کردی، اشک هایی که ریختی رو ندیدن. ولی خدا تو رو واضح تر از خیلیا دیده. دیده و می بینه. قسمت همین بود. شاید یه چیز خیلی خیلی بهتر منتظرمونه. که قطعا هست. خودت میدونی خدا بالاتر نشسته. خدا پشت مونه. پیش مونه. همینجاست، از رگ گردن نزدیکتر. پس تا ته شو برو. اینجا نقطه ای نیست که بایستی و حسرت بخوری. تو آدم توقف تو یه نقطه نیستی. من مطئنم جلو زیباتره. ما الان انگار تو یه تونل تاریک گیر کردیم، در حالی که روشنایی روبرو رو نمی بینیم. در حالی که کمی دیگه حرکت میخواد برای رسیدن به پایان نقطه. حتی سینه خیز. سینه خیز رفتن حداقل بهتر از یه جا ایستادنه دیگه، نه ؟ پس به امید جلو ...

 

+ اینو کسی داره میگه که خودش دلداری های دیگرانو مثه یه سری نجوای نامفهموم میشنوه. و توقعیم نداره که حال تونو خوب کنه. ولی بهتر از هیچیه...

این آهنگ ویدیوی اول پست خیلی رو حالم تاثیر داشت. گفتم با شما هم به اشتراک بذارم

++ پیج این دختر زیبای خوش صدا 💙✨

 

ما تا ابد جوونیم✨🌙 ...

زیر این گلبرگ گل هایی که مثل بارون روی زمین می ریزن

من کاملا سرگردان توی این مارپیچ می دوم

ما برای همیشه جوون می مونیم

حتی اگه بیوفتم و به خودم آسیب بزنم

بازم به دویدن سمت رویاهام ادامه میدم